Chetham’s Library, Manchester, MUN Collection, Per.9.17–20, at Mark 1: ‘de evangelio marci vide con 2 ovverosia hist. eccl. cap. 15 ovvero . char. 34. Et hieronymum mediante lib. de scriptoribus eccles. mediante mentione petri. sed et evangelium (inquit) iuxta Marcum, qua auditor eius et interpres fuit, huius esse dicitur . vide durante marco. breve (inquit) scripsit evangelium, quod cum Petrus audisset probavit, et ecclesiae legendum coula auctoritate dedit .’.
Backus, ‘Calvin’s Judgment of Eusebius of Caesarea: An Analysis’, Sixteenth Century Journal, 22.3 (1991), pp. 419–37 (436) (though sopra this case, as Backus shows, Calvin distorted the testimony of Eusebius).
Chetham’s Library, Manchester, MUN Collection, Verso.9.17-20, at Luke 1: ‘eusebius in 3 oppure historiae ecclesiasticae. tradunt autem (inquit) quod evangelium suum una volta pauli ore lucas scripserit. et quod resumpsit quod apostolus suum evangelium solitus sit rievocare, cum dicit secundum evangelium meum. sicut prezzi the perfect match et marcus quae ora non piu ore petri fuerant praedicata conscripsit. Hoc item ijsdem asta verbis Hieronymus producit sopra mentione lucae, per lettura de eccles. scriptoribus 272.’.
See F. N. Clark, ‘Dividing Time: The Making of Historical Periodization con Early Modern Europe’, PhD diss., Princeton University, 2014; J. Helmrath, ‘Perception of the Middle Ages and Self-Perception in German Humanism: Johannes Trithemius and the Cathalogus illustrium virorum Germaniam… exornantium’, mediante Biography, Historiography, and Modes of Philosophizing: The Tradition of Collective Biography con Early Modern Europe, di nuovo. P. Baker, Leiden and Boston, 2017, pp. 177–208, with sample texts on pp. 209–39.
Jerome, Prologus onesto De viris illustribus: ‘Apud Latinos autem Varro, Santra, Nepos, Hyginus, et ad cujus nos exemplum provocas, Tranquillus. Sed non mea levante et illorum similis conditio: illi enim historias veteres annalesque replicantes, potuerunt dubbio de ingenti prato non parvam opusculi sui coronam texere. Ego quid aucturus, ora nullum praevium sequens, pessimum, ut dicitur, magistrum memetipsum habeo? Quamquam Eusebius Pamphili in decem ecclesiasticae Historiae libris, maximo nobis adjumento fuerit, et singulorum, de quibus scripturi sumus, volumina aetates auctorum suorum saepe testentur.’
Bollbuck, Wahrheitszeugnis, Gottes Auftrag und Zeitkritik: die Kirchengeschichte der Magdeburger Zenturien und ihre Arbeitstechniken, Wiesbaden, 2014
See Papias, fragment 3.15, sopra The Apostolic Fathers, di nuovo. and transl. B. Ehrman, 2 vols, Cambridge Bensi and London, 2003, II, pp. 102–3, from Eusebius, HE, 3.39.
For recent modifications of this view, see G. Lyon, ‘Baudouin, Flacius, and the Plan for the Magdeburg Centuries’, Journal of the History of Ideas 64, 2003, pp. 253–72; H.
Ecclesiastica historia (n. 25 above), II, col. 172: ‘Fermo et haec sunt obscuriora, quam ut inde liquido probari queat, Papiam nullum discipulorum conspexisse. Verum cum Papiae letteratura interierint, ora non piu quibus ista omnia clarius petere possemus, fides sane penes Eusebium esto.’.
12 above), 1528, sig. aa2 v : ‘Nec vero quicquam Eusebio obesse debet, vel quod Ariano dogmati plusculum favisse fertur, quam par erat, cum in hoc opere nullam eius rei faciat mentionem: vel quod minutiora quaedam nonnumquam recenseat, quae indigna videri possint illis, de quibus narrantur, quale est illud, quod a nasutis obijci solet de Christi literis ad Abgarum, et de adulescente quem Iohannes Evangelista ad meliorem frugem revocavit, cum utrobique fidem suam liberet Eusebius, alterum ed Syrorum commentarijs depromptum asserens, alterum ed Clemente Alexandrino.’ Cranmer underlined ‘alterum e Syrorum commentarijs depromptum asserens, alterum addirittura Clemente Alexandrino’ and wrote ‘literae Christi ad Abgarum etc. earum fides quae?’ in the margin of his copy (British Library 4532.h.2).
Beatus Rhenanus in Autores historiae ecclesiasticae (n
Autores historiae ecclesiasticae (n. 12 above), p. 149 on 6.23; Cranmer underlined Rhenanus’s printed marginal note: ‘Aphricani epistola ad Origenem de Historia Susannae. Origenis ad hunc responsio.’.
Wallraff, ‘Die Rezeption’ (n. 24 above), pp. 230–31, 259. See also Verso. Taylor, ‘Humanist Philology and Reformation Controversy: John Christopherson’s Latin Translations of Philo Judaeus and Eusebius of Caesarea’, durante Tudor Translation, e. F. Schurink, Basingstoke, 2011, pp. 79–100 (90–1).